Nadat er voor de zoveelste maal bekend werd dat de Noord-Zuidlijn nog meer zou gaan kosten dan voorzien en begroot is er besloten een onafhankelijke commissie in te stellen die het college van Burgemeester en Wethouders van Amsterdam moest adviseren hoe het nu verder moest. Deze commissie-Veerman kwam met een duidelijk advies: doorgaan met bouwen. Dit advies echter, bleek net zo eenvoudig te verzakken als de Amsterdamse zandlagen waaronder en doorheen gegraven werd.
De commissie overschat systematisch de baten van de Noord-Zuidlijn en waarschijnlijk ook de kosten van de verdere aanleg. De reizigersaantallen worden sterk overschat, doordat er met groeicijfers is gerekend die bij verre niet gerealiseerd zijn. Ook de reistijdwinst per reiziger blijkt te hoog geschat te zijn. De baten van het project worden op deze manier cumulatief overschat, op een manier die systematisch lijkt te zijn.
Dit past in een wereldwijd patroon. De Noord-Zuidlijn is zeker niet uniek. Overal ter wereld worden dit soort projecten gebouwd en overal ter wereld worden burgers geconfronteerd met kostenoverschrijdingen, tegenvallende verkeerseffecten en lange constructieperioden. Herkenbaar is ook de salamitechniek om hapje voor hapje, beetje bij beetje kostenoverschrijdingen te voeren aan parlementen en burgers.
Het lijkt er op alsof er bij de Noord-Zuidlijn sprake is van strategische misrepresentatie. Liegen is altijd moeilijk, zo niet onmogelijk om te bewijzen, maar het patroon duidt er op dat er hier geen sprake is van een onafhankelijk advies, maar van een bewuste keuze om de verdere bouw geen strobreed in de weg te leggen, en de geesten rijp te maken voor nog meer investeringen in een project dat in het verleden al heeft laten zien niet zonder meer de hoge verwachtingen waar te kunnen maken.
Liegen is inderdaad moeilijk te bewijzen. Immers, wanneer uitspraken worden gedaan die feitelijk niet overeenstemmen met de werkelijkheid kan niet worden vastgesteld of dit komt door een gebrek aan kennis of door een gebrek aan eerlijkheid. Alleen in het laatste geval is sprake van opzettelijke misleiding, oftewel liegen.
BeantwoordenVerwijderenEchter, wanneer een commissie wordt aangesteld met als taakstelling het verrichten van een objectief gedegen onderzoek naar zo'n belangrijke kwestie als waar het hier om gaat, dan mag worden verwacht dat de mensen in de commissie integer en capabel zijn. Wanneer bekend is dat iemand niet integer en/of capabel is hoort diegene niet in zo'n commissie plaats te nemen, gezien de belangen die op het spel staan. Doet men dit wel dan is men verantwoordelijk.
Dit betekent het volgende. Als de commissie zichtbaar in gebreke blijft, in termen van objectiviteit of gedegenheid, dan is dit laakbaar. Opzettelijk of onopzettelijk is daarbij irrelevant.
Om herhaling te voorkomen en om schuldigen te straffen voor de (mogelijk) veroorzaakte schade zou een aanzienlijke straf op zijn plaats zijn.